สมัยๆเด็กๆ ป่าป้า คุณเต็กกิ้ง พันธ์พิพัฒน์ ( อยู่ข้างบ้านชอบพาเราไปเลี้ยงและอยากให้เราเป็นลูกสาว เพราะมีแต่ลูกชาย 3 คน ) มีรถจิ๊ป จะพาพวกเราเด็กๆไปเที่ยวน้ำตกโยง ช่วงที่ไปจะเป็นป่าดิบชื้น
ลำธารน้ำตกยังไม่มีสะพาน ต้องขับรถลุยลำธารที่มีก้อนหินอยู่เบื้องล่างไป ไปถึงแม่บ้านจะเอาแตงโมทั้งลูกลงไปแช่น้ำตก เด็กๆลงเล่นน้ำกัน คนจะเยอะมาก เสียงน้ำตูมๆๆๆๆ เสียงดังสนั่น น้ำจะเย็นเจี๊ยบเหมือนแช่น้ำแข็ง ( คนที่เดินทางมาทุ่งสงจะสังเกตว่าน้ำประปาทุ่งสงจะเย็นเจี๊ยบ ถ้านึกบรรยากาศจะเหมือนอาบน้ำจากลำธารน้ำตกเลย และคุณคิดได้ถูกต้อง เพราะน้ำประปาที่คุณอาบอยู่มาจากน้ำตกโยงไงละ )
สมัยก่อนไม่มีใครเข้าไปดูแล จะสกปรก จะมีขยะเยอะ และขวดน้ำแตกมาก และเด็กๆจมน้ำตายทุกปี เพราะกระโดดจากที่สูงลงไปในน้ำวน บางคนถูกดูดเข้าไปในถ้ำใหญ่ใต้น้ำตก และจะไม่มีปลาพลวง หลังๆ ไม่รู้มีใครเอาไปปล่อย มีเยอะแยะเลย
ปัจจุบันดีมากๆเลย เสียค่าบำรุง แล้วมีคนคอยดูแล สวยงาม ร่มรื่น เด็กๆเล่นน้ำมีการ์ดคอยดูแล และมีเชือกกั้นไม่ให้เข้าไปบริเวณน้ำลึก
มีคนเคยเอาข้าวเปลือกไปโรยที่น้ำวน มันคงดูดลงไปใต้ถ้ำน้ำตก ไปโผล่ที่ลำคลองที่ห่างจากบริเวณนี้ไปไกลมาก
สมัยก่อนหน้าฝน เดือน 12 จะได้ยินเสียงน้ำตกจะดัง ไปถึงถ้ำใหญ่ ชาวบ้านเรียก น้ำตกโยงบ้า และเสียงจะดังมาถึงในตลาดทุ่งสง เสียงดังฮึม ฮึมๆๆๆ ในน้ำตกจะเขียวจนดำ น้ำวนกว้าง ตอนที่น้ำเต็มคลองท่าแพ จะมีจระเข้ว่ายทวนน้ำจากทะเลตรัง ผ่านคลองท่าแพ พาลูกหลานมาไหว้ทวดโยง ชาวบ้านบอกเวลาว่ายน้ำกลับบางทีลงตามน้ำไม่ทันติดอยู่ที่ริมคลอง ชาวบ้านต้องช่วยเขี่ยลงคลอง แม่เล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนเคยมีจระเข้ที่บริเวณคลองท่าเลาที่ตลาดเกษตร แต่ปัจจุบันนี้ไม่มีแล้ว
 |
| ภาพน้ำตกปัจจุบัน เกลียวสายน้ำเล็กลง |
 |
| พี่สมฤดี ไทยสุ่นเซ่ง นคร |
 |
| พี่สมฤดี ไทยสุ่นเซ่ง นคร |
 |
| ครอบครัวเทพพิทักษ์ |
 |
| ทีมงานบ้านโกแก่ |
 |
| สายน้ำเกลียวใหญ่ ตกใส่พื้นน้ำเสียงดังสนั่น |
 |
| น้องปู ร้านสินอุดม |
***************************
หนังสือที่เกี่ยวข้องกับรถไฟเล่มหนึ่ง ที่มีอายุเก่าแก่กว่า 90 ปีแล้ว และมีคุณค่าในการศึกษาสภาพบ้านเมือง สังคม เศรษฐกิจ วัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อมในสมัยนั้นได้เป็นอย่างดีนั่นคือ
ที่รฦกแห่งการเปิดทางรถไฟหลวงสายใต้ ๒๔๕๙
(SOUVENIR OF THE OPENING OF THE SIAMESE STATE RAILWAY SOUNTHERN LINE 1917)
